Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε αποδέκτες μιας τρομερής προπαγάνδας, που εκπορεύεται κυρίως από τις εφημερίδες και τα άλλα Μέσα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.
Μιας προπαγάνδας που μας παρουσιάζει τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ως τον «ατσάλινο άνδρα» που είναι αποφασισμένος να πατάξει και να καταστείλει με κάθε τρόπο τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των πολιτών την ημέρα της 25ης Μαρτίου, εάν αυτές γίνουν δυναμικές!
Τον ίδιο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που όταν φλέρταρε με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δεν δίστασε να ομολογήσει δημοσίως ότι δεν διάβασε το Μνημόνιο και να το αποκηρύξει.
Δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Η σύγχυση είναι το μόνο βέβαιο… Όπως απορίας άξιο είναι πώς συνεχίζει και μετέχει στην κυβέρνηση και στην πολιτική που ο ίδιος, πριν λίγο καιρό, δημόσια αποκήρυσσε.
Αυτός ο πολιτικός άνδρας, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, δεν μου εμπνέει κανένα φόβο! Πώς άλλωστε; Στερείται πάσης σοβαρότητας για να εμπνεύσει οτιδήποτε!
Επειδή έχουν αρχίσει να μου τη «δίνουν» στα νεύρα, όπως και πολλών από εσάς, τα αρθράκια των κονδυλοφόρων του ΒΗΜΑτος, που καθημερινά αποκαλύπτουν και από ένα σχέδιο της Αστυνομίας για τις παρελάσεις και περιβάλλουν με… δέος την πυγμή του «γίγαντα» Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, θα απαντήσω ως δημοσιογράφος και ελεύθερος άνθρωπος:
Τολμήστε να χτυπήσετε το λαό την 25η Μαρτίου! Τολμήστε να πνίξετε στα δακρυγόνα την Εθνική μας Επέτειο! Τολμήστε να βάψετε με αίμα τις σημαίες μας εκείνη την Ιερή Ημέρα και τότε, να ξέρετε, το τέλος σας θα είναι φριχτό σαν όλων των τυράννων.
Εάν Χρυσοχοΐδη χτυπήσεις το λαό την 25η Μαρτίου 2012 θα την τοποθετήσεις δίπλα στην ένδοξη 25η του 1942, όταν ο ελληνικός λαός αψήφισε την κατοχή της χώρας μας από τους Ναζί, διαδήλωσε, εκδίωξε τους δωσίλογους και τίμησε μόνος τους προγόνους…
Εδώ είναι Ελλάδα, γη ποιητών, ηρώων και ελεύθερων ανθρώπων, αλλά και γη τεράτων. Δεν μας φοβίζετε άλλο, δεν μπορείτε. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, εάν σας νοιάζει η κοινωνική ειρήνη, μην τολμήσετε να πατήσετε στις παρελάσεις. Όχι μόνο γιατί θα εξαγριώσετε το λαό αλλά και γιατί μας προσβάλλετε όλους με την παρουσία σας. Και σε τέτοια προσβολή είναι αδιανόητο να ζητάτε από ελεύθερους ανθρώπους να μην αντιδράσουν… Εκτός εάν θέλετε να προκαλέσετε τα επεισόδια, ως κοινοί προβοκάτορες, στημένοι σαν γύφτικά σκεπάρνια στις εξέδρες των «επισήμων». Κάνω έκκληση λογικής: Αφήστε το λαό να τιμήσει τους προγόνους του ειρηνικά και όμορφα απαλλάσσοντάς τον, έστω για μια ημέρα, από τις ανεπιθύμητες και μισητές παρουσίες σας.
Λίγα λόγια για την 25η Μαρτίου 1942:
Η τρομοκρατία ήταν μεγάλη. Πάνοπλοι καραμπινιέροι είχαν κατακλύσει από ενωρίς το πρωί τους δρόμους. Οι κατακτητές είχαν απαγορεύσει κάθε εκδήλωση και ετοιμάζονταν να «τιμήσουν» αυτοί την επέτειο, με τελετή στη Μητρόπολη και στον Άγνωστο Στρατιώτη! Ένιωθαν το ξύπνημα του λαού και προσπαθούσαν να τον κρατήσουν στον ύπνο, υποκρινόμενοι ότι σέβονται τις εθνικές του παραδόσεις και ισχυριζόμενοι ότι ο «Άξων» του Φύρερ και του Ντούτσε πασχίζει για την … ελευθερία και την ευημερία της Ελλάδος! Διέταξαν γενικό σημαιοστολισμό και ο «πρωθυπουργός» Τσολάκογλου, με τη στολή του στρατηγού τόλμησε να στεφανώσει τον Άγνωστο Στρατιώτη και να γονατίσει μπροστά του, αφού προηγουμένως στη Μητρόπολη έγινε η «τελετή» στην οποία παρέστησαν και εκπρόσωποι των Γερμανικών και Ιταλικών αρχών κατοχής.
Παράλληλα ο «αντιπρόεδρος» της Κυβερνήσεως κ. Λογοθετόπουλος μετέβη εις το Μνημείο των Γερμανών στρατιωτών και κατέθεσε δάφνινο στεφάνι εξ ελληνικών χρωμάτων, ο δε Υπουργός Οικονομικών κ. Γκοτζαμάνης κατέθεσε αντίστοιχο στεφάνι στο Μνημείο των Ιταλών στρατιωτών. Μάλιστα ο «πρωθυπουργός» απηύθυνε και διάγγελμα στον λαό και εκφώνησε ραδιοφωνικό λόγο προς την ελληνική νεολαία, την οποία κάλεσε να σταθεί στο πλευρό των «επαναστάσεων του φασισμού και το εθνικοσοσιαλισμού», γιατί «μόνο με τας νέας ιδέας το έθνος μας δύναται να ευτυχήσει εντός της νέας Ευρωπαϊκής και Μεσογειακής τάξεως»!
Έφιπποι Ιταλοί αστυνομικοί επιτίθενται στους διαδηλωτές στην Πλατεία Συντάγματος. Σε τι διαφέρουν από τους ΔΕΛΤΑδες και ΔΙΑΣ του σήμερα, πάνω στις μηχανές, όταν ορμάνε στο λαό; 25η Μαρτίου 1942. Ο ελληνικός λαός τίμησε την Επανάσταση χωρίς δωσίλογους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται..
Η νεολαία απάντησε με έναν εξαιρετικά συγκινητικό εορτασμό στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Τσολάκογλου αναγκάστηκε να φύγει συνοδευόμενος από την κατάρα των σπουδαστών και των καθηγητών τους. Οι Έλληνες νέοι ξεχύθηκαν στους δρόμους των Αθηνών με πρώτους τους ηρωικούς ανάπηρους της πρόσφατης Εποποιίας. Φοιτητές, εργάτες και χιλιάδες λαού ακολούθησαν σε εκείνη την πρώτη μαχητική εκδήλωση. Οι Ιταλοί επετέθησαν, πολλοί Έλληνες τραυματίστηκαν, αλλά η διαδήλωση δεν διαλύθηκε. Ο Άγνωστος Στρατιώτης στεφανώθηκε, πραγματικά αυτή την φορά, και στεφανώθηκαν και οι προτομές του Ρήγα, του Ξάνθου και των άλλων ηρώων στο Πεδίο του Άρεως.
Η Εθνική αντίσταση κέρδισε την πρώτη μάχη της σε ανοιχτή αναμέτρηση με τις δυνάμεις της φασιστικής βίας. Οι Ιταλοί εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Όλη την ημέρα μια ατελείωτη σειρά από μαυροντυμένες γυναίκες, θύματα πολέμου, από άντρες και από παιδιά περνούσε μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ώσπου σκεπάστηκε ολόκληρο από έναν τεράστιο σωρό από στέφανα και λουλούδια.
Δημοσίευση σχολίου
αν σας αρεσε η αναρτηση καντε like